วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และนวัตกรรมเพื่อการเกษตร “ข้าว"
ข้าว เป็นอาหารและเป็นพืชเศรษฐกิจหลักที่สำคัญของประเทศไทย โดยมีเกษตรกรปลูกข้าว 3.7 ล้านครัวเรือนใน พ.ศ. 2551 ประเทศไทยส่งออกข้าวประมาณ 10.6 ล้านตัน ข้าวสารคิดเป็นมูลค่า 200,000 ล้านบาท นับว่าข้าวเป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญที่นำเงินเข้าประเทศ เป็นแหล่งแรงงานที่สำคัญ เป็นฐานความมั่นคงด้านอาหาร และก่อให้เกิด มูลค่าเพิ่มในอุตสาหกรรมแปรรูปที่ใช้ข้าวเป็นวัตถุดิบในการผลิต
โครงการถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตเมล็ดพืชข้าวคุณภาพดีสู่เกษตรกร (ข้าวหอมชลสิทธิ์) เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554
กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี โดยศูนย์พันธุวิศวกรรมและเทคโนโลยีชีวภาพแห่งชาติ สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ ร่วมกับ กรมการข้าว และมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พัฒนาพันธุ์ข้าวหอมชลสิทธิ์ทนน้ำท่วมฉับพลันและไม่ไวต่อช่วงแสง โดยใช้เครื่องหมายโมเลกุลช่วยในการคัดเลือกร่วมกับการปรับปรุงพันธุ์แบบมาตรฐาน เพื่อลดระยะเวลาในการปรังปรุงพันธุ์ ทำให้ได้พันธุ์ข้าวหอมชลสิทธ์ ที่ทนอยู่ใต้น้ำได้นาน 2-3 สัปดาห์ ไม่ไวต่อช่วงแสง จึงปลูกได้มากกว่า 1 ครั้งต่อปี ภายใต้สภาวะปกติ ให้ผลผลิต 800 กิโลกรัมต่อไร่ มีคุณภาพการหุงต้มดี และมีกลิ่นหอมเหมือนพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 ปัจจุบันกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ได้ส่งเสริมให้เกษตรกรนำไปปลูกในระดับแปลงนาแล้วหลายพื้นที่ เช่น จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จังหวัดชัยนาท จังหวัดอ่างทอง จังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัดอุตรดิตถ์ จังหวัดพิจิตร และจังหวัดเพชรบูรณ์
ข้อมูลจาก : หนังสือพระบิดาแห่งเทคโนโลยีของไทย พระบิดาแห่งนวัตกรรมไทย
นอกจากนั้น พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ยังทรงเน้นการศึกษาทดลองและทดสอบ การแก้ไขปัญหาของเกษตรกรตามสภาพภูมิศาสตร์ โดยทรงจัดตั้งศูนย์ศึกษาการพัฒนาอันเนื่องมาจากพระราชดำริขึ้นตามภูมิภาคต่าง ๆ เพื่อหาวิธีปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับเกษตรกรในแต่ละท้องที่ ซึ่งทั้งโครงการส่วนพระองค์สวนจิตลดา และศูนย์ศึกษาการพัฒนาอันเนื่องมาจากพระราชดำริต่างก็เป็นห้องปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม ด้านการเกษตรที่มีความเคลื่อนไหวตลอดเวลา มีการทดลองค้นคว้าใหม่เกิดขึ้นไม่หยุดนิ่ง ทำให้เป็นแหล่งการถ่ายทอดความรู้ให้เกษตรกรทั่วประเทศใช้ในการปรับปรุงการประกอบอาชีพและชีวิตความเป็นอยู่ และยังเป็นแหล่งเรียนรู้ของประชาชนทั่วไปในการหัดคิดสร้างและทำงานต่างๆ ที่มุ่งประโยชน์สำหรับคนหมู่มาก โดยในการที่จะพระราชทานพระราชดำริเกี่ยวกับการเกษตรเรื่องใดเรื่องหนึ่งนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมองปัจจัยแวดล้อมต่างๆ อย่างเชื่อมโยงครบวงจร ตั้งแต่ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น น้ำ ดิน และสภาพอากาศ ปัจจัยด้านสังคม เช่น สิทธิการถือครองที่ดิน การรวมกลุ่ม และการตลาดไปจนถึงปัจจัยด้านความรู้ โดยเฉพาะในการผสมผสานความรู้พื้นบ้าน เข้ากับวิทยาการสมัยใหม่โดยผ่านการศึกษาวิจัยโดยคนไทยตามสภาพแวคล้อมของไทย ดังนั้น โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริด้านการเกษตรแต่ละโครงการ จึงไม่ได้เป็นเพียงตัวอย่างในการแก้ไขปัญหาเฉพาะด้านเรื่องใดเรื่องหนึ่งเท่านั้น แต่ทุกโครงการถือเป็นแบบอย่างให้ประชาชนรู้จักคิดแบบองค์รวม และคิคบนพื้นฐานของวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและนวัตกรรม อย่างแท้จริง
